Al zolang heb ik de wens om mijn creatieve uitspattingen d.m.v. een BLOG te delen.
Maar hoe doe ik dat en hoe moet dat?
En toen las ik een hele goede tip. Bloggen leer je door het gewoon te doen.
OK... daar gaan we dan!
Foto's Alie Zijlstra
'En dan mochten de kinderen in het gezin om de beurt, een in kranten gewikkeld beeldje, uit de doos pakken. Oh, en dan hoopte je zo dat jij het Kindje n handen had'....
Mooi zijn vele verhalen die mij de afgelopen 30 jaren zijn verteld. Maar het kindje kwam er niet altijd genadig van af. Niet zelden werd het door de hond vermorzeld of opgegeten of was het innig gekoesterde beeldje gewoon verdwenen. Spreekwoordelijk werd het kindje dan niet met het badwater maar wel met proppen oude kranten weggegooid.
In Kevelaer kocht men dan een nieuw kindje, eentje van biscuit porselein. Dat is heel vaak gebeurd want ik kom ze werkelijk ieder jaar een paar keer tegen. Dan zie je tussen Jozef en Maria weer zo'n glad exemplaar in een kribje liggen, een veel te groot uit de kluiten gewassen kind.
12-12-2012 was haar laatste verjaardag. Vandaag 12-12-2021 had ze 97 geworden, mijn Mem.
Jarenlang was ze bij Ashtown op zaterdag gastvrouw wanneer we Open Huis hielden. Wat deed ze dat met veel plezier! Ze genoot van de vele ontmoetingen en gesprekken!
Ik ervaarde het ook als heel bijzonder dat mijn, toen al, dik in de 80-jarige, moeder hier dan aanwezig was. Ze gaf de wachtende klanten koffie en koek en kletste honderd-uit en zorgde voor gezelligheid.
Als het druk was gaf zij aan nieuwe klanten de rondleiding in mijn huiskamer, vertelde over mijn iconen en werk en liet mijn grote kerststal-tafereel zien. Dat deed ze gewoon heel goed! Prachtig!
In de zomer van 2012 bleek ze ongeneeslijk ziek te zijn. Deze powervrouw had het een paar dagen moeilijk maar aanvaarde haar lot en we hebben geen enkele klacht van haar gehoord. Gelukkig reageerde ze goed op de behandeling en mocht ze nog wat langer bij ons blijven.
Ons hoogtij-kerstseizoen 2012 naderde en als het maar even kon was ze toch weer van de partij en tijdens de Open Dagen gastvrouw bij Ashtown. Maar het was onherroepelijk het laatste seizoen dat
ze er bij zou zijn, dat realiseerde ik mij maar al te goed.
2019 was voor mij een jaar van kansen die ik niet heb laten liggen!
Mijn levenlang had ik géén enkele moment bedacht dat ik een 11 stedentochtkruisje zou kunnen halen. Maar 1 juni mocht ik, na 207 km lopen, één in ontvangst nemen!
Ik zou, door mijn drukke werkzaamheden, géén tijd hebben om op kleinkinderen te passen.
Het was een eyeoper dat ik mijn levensstijl kon aanpassen en wat geniet ik ervan! Iedere donderdag ben ik sowieso full-time Beppe en dat blijft ook zo!
Wat een mooie reacties kreeg ik naar aanleiding van de reportage bij: Roderick Zoekt Licht'. Hartverwarmend!
Voor, wie de reportage gezien heeft, heb ik nog wat achtergrond informatie. Al gaf de reportage heel goed weer hoe het kerstdiorama, wat nu in Mergelrijk (Valkenburg) staat, tot stand is gekomen.
Als je voor de camera staatt en ze vragen je van alles, dan moet je het antwoord ook maar meteen weten. Gelukkig wist ik waar ik over sprak,
dat scheelt meer als de helft.
Het was een bijzonder leuke ervaring!
(De aflevering is terug te zien op de pagina Roderick Zoekt Licht.
De link vind je ook via de webshop)
Heb jij dat ook wel eens, dat je iets beleefd waar je dagen daarna nog van na geniet. Dat heb ik nu. Al dagenlang loop ik op wolkjes.
Het zit zo:
Voor wie mijn vorige berichten heeft gemist:
Deze zomer (2019) ben ik heel druk geweest met het bouwen van een groot kerststaldiorama voor Mergelrijk in Valkenburg. Dat project is klaar en afgeleverd.
Ik hoefde niet te helpen met opbouwen maar ik wist dat Peter Meurders vanaf 15 nov. met het diorama zou beginnen te bouwen. Voor ons is het dan al volop hoogseizoen maar tussen de drukke werkzaamheden door waren mijn gedachten af en toe in Limburg. Zou het echt allemaal lukken zonder mijn hulp? Er kwam geen telefoontje, geen appje's... het bleef stil. Ik stelde mezelf gerust dat ik dan alles goed en duidelijk (met fotovoorbeelden) had afgeleverd.
By the way... ik had er alle vertrouwen in dat Peter er iets moois van zou maken. Hij is bekend met o.a, beeldhouwen, zand en ijs-sculpturen maken. Natuurlijk zou het anders worden dan ik in gedachten had maar dat maakt het alleen maar leuker. Ik heb het hele diorama mogen samenstellen maar, vanaf het moment dat Peter zijn bewondering erover had uitgesproken, heb ik er met een gerust hart afstand van gedaan.
Dat neemt niet weg dat ik wel razend nieuwsgierig was, wat hij er van zou maken!
Nou zeg, het is al eind september. De zomer is werkelijk voorbij gevlogen! En ik heb letterlijk en figuurlijk niet stil gezeten!
De afgelopen maanden ben ik heel druk geweest met het bouwen van een groot kerststaldiorama.
De opdracht was:
1) Bouw een Nazareth waar Jozef en Maria aanstalten maken om te vertrekken naar Bethlehem.
2) Maak een bedrijvig, druk Bethlehem en
3) Bouw een Romeins Fort waar een volkstelling gaande is. Er moest ook een woestijn met koningen-op-kamelen komen, die bivakeerden in een bedoeïenentent. Dan ook nog landschappen met groentetuinen en wijngaarden en natuurlijk ook velden met herders en schapen.
> foto: Roderick Vonhögen
Op 3 manieren kun je een 11-stedenkruisje verdienen.
1ste Schaatsen. Bij gebrek aan strenge winters is deze mogelijkheid beperkt. Maar al was hij er iedere winter,
ik kan niet schaatsen....
2de Fietsen. Ieder jaar is er 2de Pinksterdag de mogelijkheid om langs alle 11 steden te fietsen. (235 km) Een enorm evenement maar... ik kan alleen 'elektrisch' fietsen en die zijn van deelname uitgesloten!
Bleef over.... de
3de mogelijkheid en dat is Lopen! In 5 dagen het parcours in etappes lopen (207 km)
Heb je geschaatst én gefietst én gelopen dan ontvang je een uniek Brevet!
Kenners zeggen dat, van de drie mogelijkheden, de tocht lopen het zwaarst is! En dat deed ik afgelopen week!
Wauw!! Ik heb een echt 11 stedentochtkruisje verdiend want IK WANDELDE DE TOCHT DER TOCHTEN!
Lees en bekijk hier mijn foto's en publicaties:
Deze week ben ik er even niet!
Vanaf januari heb ik 731 kilometers, zo gezeid, in de benen zitten! Ik hoop dat het genoeg is om de tocht der tochten, de 11 Stedenwandeltocht, deze week uit te lopen!
Wil je me volgen? Via Facebook hou ik deze week iedereen op de hoogte van mijn belevenissen en... of ik wel of niet de finish in Leeuwarden haal.
Donderdag werd ik heel vroeg wakker met een zere knie. Ik was meteen niet meer te genieten en zag mijn Elfstedentocht-droom, in het zicht van de overwinning, voortijdig mislukken.
Ik kan je vertellen dat mijn humeur zeer beneden alle peil was.... Alle doemscenario's schoten in mijn gedachten voorbij.
Ik ben gaan lopen... kijken wat mijn zere knie zou doen...
Tijdens het lopen bedacht ik mij.... 'Stel je niet zo aan, want hoe zou het zijn als je lichaam je iedere dag in de steek laat - dat je niet de vrijheid hebt om te doen wat je
graag wilt. Dagelijkse dingen als werken, sporten, winkelen gewoon net als iedereen. Stel je voor dat je daar totaal geen energie voor hebt.
Ik kwam genezen thuis....
Het heeft even geduurd.... een nieuwe vlog-film. Oorzaak was ... veel gedoe. En ik heb zo'n hekel aan g e d o e !
Het begon met de noodzakelijke aanschaf van een nieuwe laptop. Ik had het beeldscherm van mijn oude vertrouwde apparaat naar de filistijnen geholpen, dus ik moest wel.
Oh... wennen was dat... gedoe met andere instellingen, wachtwoorden... oh... errug en irritant allemaal. Ik hou niet van dergelijke veranderingen, dat vind ik gedoe. Het ergste was misschien wel
dat Movie-maker, een programma van Windows waar ik mijn vlogs en filmpjes mee maakte, hupsakee, ineens niet meer in het pakket werd mee geleverd. Dus moest ik op zoek naar een ander programma. Ik
ben dan te ongeduldig en dus... lukte dat van geen kanten. Er waren ook teveel andere omstandigheden wat ook tegen werkte.
En ineens deze week.... kreeg ik zowaar de geest en heb een klein filmpje in elkaar geknutseld.
Ja, ik wandel dus nog steeds en doe heel erg mijn best!
Even in het kort:
Juli 2017 ging bij mij de knop om en ben ik, van het één op het andere moment, gestopt met roken, minder gaan eten en meer gaan bewegen.
Resultaat: Binnen één jaar liep ik de Nijmeegse Vierdaagse succesvol uit en was ik, ondanks dat ik gestopt was met roken, 20 kilo afgevallen!
Mijn belevenissen heb ik van begin tot eind gefilmd en verteld in verschillende vlogs die 50+ Nederland publiceerde.
Alle filmpjes heb ik bij elkaar gezet op mijn YouTube-kanaal.
Dit jaar ga ik nog een stap verder!
Ik ga niet alleen de Nijmeegse Vierdaagse lopen maar ook de 11-stedentocht wandelen! (207 km)
Bovendien heb ik aan mijn activiteiten een Goed Doel gekoppeld omdat het hebben van energie niet altijd vanzelfsprekend is!
Mijn geschiedenis, verhaal en beweegredenen gaan hier verder!
De afgelopen weken heb ik aan deze kerstgroep mogen werken.
Het beschilderen was een feestje!
Mijn kast gaat straks mooi gebruikt worden als opslag voor de beelden... deurtjes dicht en je zier er niks meer van ;-)
Alle beelden van de grote 60 cm-groep zijn nog niet klaar, één herder moet nog wat afwerking en de drie koningen en kamelendrijver zijn volgend jaar aan de beurt.
Dit is voorlopig het resultaat!
Met veel plezier presenteer ik hierbij deze foto's...
Als eerste een herdershoofd in wording en dan de hele happening in onze woonkamer.
Eerder deze week moest ik mijn plekje in de keuken delen met een kameel want er was voor deze joekel geen plaats in mijn (te) volle atelier!
Vroeger schilderde ik altijd in de keuken. Totdat ik op een morgen beneden kwam en geen plek meer had om de theepot ergens neer te zetten. Toen kwam er een atelier en dat is nu de meest gebruikte ruimte in mijn huis. Het is ook nog eens een kwestie van een deur dichtdoen om de rommel achter je te laten. Heerlijk!
Maar op dit moment is het 'nood breekt wet' want dit is een echt last(ig)dier! Hij hoort bij de 60 cm groep.
Die beelden groep, dat is echt een hele grote klus....
Vroeger waarschuwden onze kinderen vooraf hun vriendjes en vriendinnetjes als ze hen mee naar huis namen te spelen "Schrik niet maar onze moeder heeft allemaal heiligenbeelden"...
Er is een prachtige nieuwe periode in ons leven gekomen en langzamerhand maakt onze kleinzoon ook kennis met de markante werkzaamheden van zijn grootmoeder.
Ik was gelukkig in de buurt om deze foto te maken toen mijn man met een voorstellingsrondje bezig was:
"zo... en dit is tante Maria"
hoorde ik hem zeggen...😂🤦♀️
Jaren geleden was er een beeldenatelier in Asten (NB). Daar kocht ik veel onbeschilderde beelden want het schilderwerk kon ik zelf beter ;-) . Het waren helle mooie Mariabeelden en prachtige grote kerstgroepen. Helaas is de eigenaar overleden. Het atelier werd overgedaan naar een ander bedrijf. Die heeft de kwaliteit van het beelden gieten niet kunnen handhaven en inmiddels is er van al die mooie kerstgroepen en heiligenbeelden, helemaal niets meer over. Zo jammer!
Dit Mariabeeld, een zg. gekroonde Maria van 1.30 meter, komt er ook nog vandaan. Op de terugweg van een vakantie in Limburg zijn we er met onze caravan langs gereden en hebben haar, met nog drie exemplaren, mee genomen. Bedden in de caravan plat en hupsakee, alle Maria's 'gezusterlijk' naast elkaar gelegd. Drie exemplaren waren al gauw verkocht en dit beeld.... ben ik enorm aan gehecht!
Ik wil de komende tijd nog meer van Chris10-aan-het-werk laten zien. Op Instagram en facebook doe ik dat al langer, zo nu en dan een fotootje plaatsen met waar ik mee bezig ben.
In mijn Bio (Wie is Chris10) vertel ik hoe ik ooit, min of meer per ongeluk, begonnen ben met mijn bedrijf in kerstbeelden. Nog een jaar of twee en dan ben ik al dertig jaar in kerstsfeer!
In die, bijna 30, jaren heb ik heel veel kerstgroepen (op)gekocht. Om de beeldengroepen compleet te krijgen, iedere groep wel drie, soms vier keer. Want eigenlijk ontbraken er altijd wel een aantal beelden of was het een samengestelde groep waarvan de beelden onderling niet bij elkaar hoorden. Origineel en compleet, dat wilde ik hebben!
De afgelopen jaren nam de drukte van alle Ashtown-werkzaamheden
toe en verdween het beelden maken en beschilderen langzamerhand
naar de achtergrond. Nu ik met de beurzen ben gestopt was er de
afgelopen weken wat meer tijd en heb ik zelfs nieuwe herders en
engeltjes gemaakt.
Vorige keer presenteerde ik Gerben en deze week
😊Harrie en Floris!
*Bij de foto: van links naar rechts: mal - nieuw beeld - oud beeld - harrie zonder voeten ontbrekend op de foto
een 'steunmal' nodig om een mooi model beeld te gieten
Er is, voor het eerst in enkele jaren, een nieuwe herder in de Made-in-Ashtown collectie gekomen. Nu wij niet meer met onze producten op beurzen staan is er toch meer tijd om me aan het beelden-maken / schilderwerk / vak te wijden.
Van deze herder kon ik een mal maken dankzij Okke Amsing. Hij is een verwoed verzamelaar en heeft al vele mooie beelden op de kop weten te tikken.
Op deze herder had ik mijn zinnen gezet. Ik vind hem apart, schitterend! Steeds meer krijg ik de vraag naar extra herders. De kerststal uitgebreider neerzetten, dan alleen een
stal-met-beelden, is hoe langer hoe meer in trek.
Nou, dan is deze herder een plaatje!
Ik ben van de generatie die nog weten wanneer ze voor het eerst TV-toestel kregen.
Wij kregen televisie in 1964, aanleiding waren de Olympische spelen in Tokio. Toen hoefden we niet meer op woensdag- en zaterdagmiddag naar de buren. Wat genoten wij van de programma's, jeugdseries in zwart/wit.
In de 1993 kregen wij een computer met floppy's! Mijn man en ik hebben toen een computercursus gevolgd bij Scheidegger. We kregen een toetsenbord mee naar huis en moesten dat aansluiten op de TV. Zo konden we oefenen.....we leerden toen programmeren. Daar is bij mij niets van blijven hangen! :-)))
Mijn leven lang haatte ik sport en heb nog nooit ook maar iets aan beweging gedaan. Nou ja, sinds een jaar of twee heb ik een e-bike en nu pak ik wel geregeld de fiets. That's all.
Kwam ik wandelaars tegen dan dacht ik hooguit... hebben die mensen niets beters te doen? Ik had daar geen tijd voor, nee....druk...druk.
Mijn schoonzoon heeft de Nijmeegse 4 Daagse 2x gelopen en ik, zijn schoonmoeder, was een enthousiaste supporter. Vorig jaar deed hij niet mee en volgde ik het spektakel voor TV.
De laatste dag zag ik al die mensen binnen komen en toen ging er bij mij een knop om...
'En dan mochten de kinderen in het gezin om de beurt, een in kranten gewikkeld beeldje, uit de doos pakken. Oh, en dan hoopte je zo dat jij het Kindje n handen had'....
Mooi zijn vele verhalen die mij de afgelopen 30 jaren zijn verteld. Maar het kindje kwam er niet altijd genadig van af. Niet zelden werd het door de hond vermorzeld of opgegeten of was het innig gekoesterde beeldje gewoon verdwenen. Spreekwoordelijk werd het kindje dan niet met het badwater maar wel met proppen oude kranten weggegooid.
In Kevelaer kocht men dan een nieuw kindje, eentje van biscuit porselein. Dat is heel vaak gebeurd want ik kom ze werkelijk ieder jaar een paar keer tegen. Dan zie je tussen Jozef en Maria weer zo'n glad exemplaar in een kribje liggen, een veel te groot uit de kluiten gewassen kind.
12-12-2012 was haar laatste verjaardag. Vandaag 12-12-2021 had ze 97 geworden, mijn Mem.
Jarenlang was ze bij Ashtown op zaterdag gastvrouw wanneer we Open Huis hielden. Wat deed ze dat met veel plezier! Ze genoot van de vele ontmoetingen en gesprekken!
Ik ervaarde het ook als heel bijzonder dat mijn, toen al, dik in de 80-jarige, moeder hier dan aanwezig was. Ze gaf de wachtende klanten koffie en koek en kletste honderd-uit en zorgde voor gezelligheid.
Als het druk was gaf zij aan nieuwe klanten de rondleiding in mijn huiskamer, vertelde over mijn iconen en werk en liet mijn grote kerststal-tafereel zien. Dat deed ze gewoon heel goed! Prachtig!
In de zomer van 2012 bleek ze ongeneeslijk ziek te zijn. Deze powervrouw had het een paar dagen moeilijk maar aanvaarde haar lot en we hebben geen enkele klacht van haar gehoord. Gelukkig reageerde ze goed op de behandeling en mocht ze nog wat langer bij ons blijven.
Ons hoogtij-kerstseizoen 2012 naderde en als het maar even kon was ze toch weer van de partij en tijdens de Open Dagen gastvrouw bij Ashtown. Maar het was onherroepelijk het laatste seizoen dat
ze er bij zou zijn, dat realiseerde ik mij maar al te goed.
2019 was voor mij een jaar van kansen die ik niet heb laten liggen!
Mijn levenlang had ik géén enkele moment bedacht dat ik een 11 stedentochtkruisje zou kunnen halen. Maar 1 juni mocht ik, na 207 km lopen, één in ontvangst nemen!
Ik zou, door mijn drukke werkzaamheden, géén tijd hebben om op kleinkinderen te passen.
Het was een eyeoper dat ik mijn levensstijl kon aanpassen en wat geniet ik ervan! Iedere donderdag ben ik sowieso full-time Beppe en dat blijft ook zo!
Wat een mooie reacties kreeg ik naar aanleiding van de reportage bij: Roderick Zoekt Licht'. Hartverwarmend!
Voor, wie de reportage gezien heeft, heb ik nog wat achtergrond informatie. Al gaf de reportage heel goed weer hoe het kerstdiorama, wat nu in Mergelrijk (Valkenburg) staat, tot stand is gekomen.
Als je voor de camera staatt en ze vragen je van alles, dan moet je het antwoord ook maar meteen weten. Gelukkig wist ik waar ik over sprak,
dat scheelt meer als de helft.
Het was een bijzonder leuke ervaring!
(De aflevering is terug te zien op de pagina Roderick Zoekt Licht.
De link vind je ook via de webshop)
Heb jij dat ook wel eens, dat je iets beleefd waar je dagen daarna nog van na geniet. Dat heb ik nu. Al dagenlang loop ik op wolkjes.
Het zit zo:
Voor wie mijn vorige berichten heeft gemist:
Deze zomer (2019) ben ik heel druk geweest met het bouwen van een groot kerststaldiorama voor Mergelrijk in Valkenburg. Dat project is klaar en afgeleverd.
Ik hoefde niet te helpen met opbouwen maar ik wist dat Peter Meurders vanaf 15 nov. met het diorama zou beginnen te bouwen. Voor ons is het dan al volop hoogseizoen maar tussen de drukke werkzaamheden door waren mijn gedachten af en toe in Limburg. Zou het echt allemaal lukken zonder mijn hulp? Er kwam geen telefoontje, geen appje's... het bleef stil. Ik stelde mezelf gerust dat ik dan alles goed en duidelijk (met fotovoorbeelden) had afgeleverd.
By the way... ik had er alle vertrouwen in dat Peter er iets moois van zou maken. Hij is bekend met o.a, beeldhouwen, zand en ijs-sculpturen maken. Natuurlijk zou het anders worden dan ik in gedachten had maar dat maakt het alleen maar leuker. Ik heb het hele diorama mogen samenstellen maar, vanaf het moment dat Peter zijn bewondering erover had uitgesproken, heb ik er met een gerust hart afstand van gedaan.
Dat neemt niet weg dat ik wel razend nieuwsgierig was, wat hij er van zou maken!
Nou zeg, het is al eind september. De zomer is werkelijk voorbij gevlogen! En ik heb letterlijk en figuurlijk niet stil gezeten!
De afgelopen maanden ben ik heel druk geweest met het bouwen van een groot kerststaldiorama.
De opdracht was:
1) Bouw een Nazareth waar Jozef en Maria aanstalten maken om te vertrekken naar Bethlehem.
2) Maak een bedrijvig, druk Bethlehem en
3) Bouw een Romeins Fort waar een volkstelling gaande is. Er moest ook een woestijn met koningen-op-kamelen komen, die bivakeerden in een bedoeïenentent. Dan ook nog landschappen met groentetuinen en wijngaarden en natuurlijk ook velden met herders en schapen.
> foto: Roderick Vonhögen
Op 3 manieren kun je een 11-stedenkruisje verdienen.
1ste Schaatsen. Bij gebrek aan strenge winters is deze mogelijkheid beperkt. Maar al was hij er iedere winter,
ik kan niet schaatsen....
2de Fietsen. Ieder jaar is er 2de Pinksterdag de mogelijkheid om langs alle 11 steden te fietsen. (235 km) Een enorm evenement maar... ik kan alleen 'elektrisch' fietsen en die zijn van deelname uitgesloten!
Bleef over.... de
3de mogelijkheid en dat is Lopen! In 5 dagen het parcours in etappes lopen (207 km)
Heb je geschaatst én gefietst én gelopen dan ontvang je een uniek Brevet!
Kenners zeggen dat, van de drie mogelijkheden, de tocht lopen het zwaarst is! En dat deed ik afgelopen week!
Wauw!! Ik heb een echt 11 stedentochtkruisje verdiend want IK WANDELDE DE TOCHT DER TOCHTEN!
Lees en bekijk hier mijn foto's en publicaties:
Deze week ben ik er even niet!
Vanaf januari heb ik 731 kilometers, zo gezeid, in de benen zitten! Ik hoop dat het genoeg is om de tocht der tochten, de 11 Stedenwandeltocht, deze week uit te lopen!
Wil je me volgen? Via Facebook hou ik deze week iedereen op de hoogte van mijn belevenissen en... of ik wel of niet de finish in Leeuwarden haal.
Donderdag werd ik heel vroeg wakker met een zere knie. Ik was meteen niet meer te genieten en zag mijn Elfstedentocht-droom, in het zicht van de overwinning, voortijdig mislukken.
Ik kan je vertellen dat mijn humeur zeer beneden alle peil was.... Alle doemscenario's schoten in mijn gedachten voorbij.
Ik ben gaan lopen... kijken wat mijn zere knie zou doen...
Tijdens het lopen bedacht ik mij.... 'Stel je niet zo aan, want hoe zou het zijn als je lichaam je iedere dag in de steek laat - dat je niet de vrijheid hebt om te doen wat je
graag wilt. Dagelijkse dingen als werken, sporten, winkelen gewoon net als iedereen. Stel je voor dat je daar totaal geen energie voor hebt.
Ik kwam genezen thuis....
Het heeft even geduurd.... een nieuwe vlog-film. Oorzaak was ... veel gedoe. En ik heb zo'n hekel aan g e d o e !
Het begon met de noodzakelijke aanschaf van een nieuwe laptop. Ik had het beeldscherm van mijn oude vertrouwde apparaat naar de filistijnen geholpen, dus ik moest wel.
Oh... wennen was dat... gedoe met andere instellingen, wachtwoorden... oh... errug en irritant allemaal. Ik hou niet van dergelijke veranderingen, dat vind ik gedoe. Het ergste was misschien wel
dat Movie-maker, een programma van Windows waar ik mijn vlogs en filmpjes mee maakte, hupsakee, ineens niet meer in het pakket werd mee geleverd. Dus moest ik op zoek naar een ander programma. Ik
ben dan te ongeduldig en dus... lukte dat van geen kanten. Er waren ook teveel andere omstandigheden wat ook tegen werkte.
En ineens deze week.... kreeg ik zowaar de geest en heb een klein filmpje in elkaar geknutseld.
Ja, ik wandel dus nog steeds en doe heel erg mijn best!
Even in het kort:
Juli 2017 ging bij mij de knop om en ben ik, van het één op het andere moment, gestopt met roken, minder gaan eten en meer gaan bewegen.
Resultaat: Binnen één jaar liep ik de Nijmeegse Vierdaagse succesvol uit en was ik, ondanks dat ik gestopt was met roken, 20 kilo afgevallen!
Mijn belevenissen heb ik van begin tot eind gefilmd en verteld in verschillende vlogs die 50+ Nederland publiceerde.
Alle filmpjes heb ik bij elkaar gezet op mijn YouTube-kanaal.
Dit jaar ga ik nog een stap verder!
Ik ga niet alleen de Nijmeegse Vierdaagse lopen maar ook de 11-stedentocht wandelen! (207 km)
Bovendien heb ik aan mijn activiteiten een Goed Doel gekoppeld omdat het hebben van energie niet altijd vanzelfsprekend is!
Mijn geschiedenis, verhaal en beweegredenen gaan hier verder!
De afgelopen weken heb ik aan deze kerstgroep mogen werken.
Het beschilderen was een feestje!
Mijn kast gaat straks mooi gebruikt worden als opslag voor de beelden... deurtjes dicht en je zier er niks meer van ;-)
Alle beelden van de grote 60 cm-groep zijn nog niet klaar, één herder moet nog wat afwerking en de drie koningen en kamelendrijver zijn volgend jaar aan de beurt.
Dit is voorlopig het resultaat!
Met veel plezier presenteer ik hierbij deze foto's...
Als eerste een herdershoofd in wording en dan de hele happening in onze woonkamer.
Eerder deze week moest ik mijn plekje in de keuken delen met een kameel want er was voor deze joekel geen plaats in mijn (te) volle atelier!
Vroeger schilderde ik altijd in de keuken. Totdat ik op een morgen beneden kwam en geen plek meer had om de theepot ergens neer te zetten. Toen kwam er een atelier en dat is nu de meest gebruikte ruimte in mijn huis. Het is ook nog eens een kwestie van een deur dichtdoen om de rommel achter je te laten. Heerlijk!
Maar op dit moment is het 'nood breekt wet' want dit is een echt last(ig)dier! Hij hoort bij de 60 cm groep.
Die beelden groep, dat is echt een hele grote klus....
Vroeger waarschuwden onze kinderen vooraf hun vriendjes en vriendinnetjes als ze hen mee naar huis namen te spelen "Schrik niet maar onze moeder heeft allemaal heiligenbeelden"...
Er is een prachtige nieuwe periode in ons leven gekomen en langzamerhand maakt onze kleinzoon ook kennis met de markante werkzaamheden van zijn grootmoeder.
Ik was gelukkig in de buurt om deze foto te maken toen mijn man met een voorstellingsrondje bezig was:
"zo... en dit is tante Maria"
hoorde ik hem zeggen...😂🤦♀️
Jaren geleden was er een beeldenatelier in Asten (NB). Daar kocht ik veel onbeschilderde beelden want het schilderwerk kon ik zelf beter ;-) . Het waren helle mooie Mariabeelden en prachtige grote kerstgroepen. Helaas is de eigenaar overleden. Het atelier werd overgedaan naar een ander bedrijf. Die heeft de kwaliteit van het beelden gieten niet kunnen handhaven en inmiddels is er van al die mooie kerstgroepen en heiligenbeelden, helemaal niets meer over. Zo jammer!
Dit Mariabeeld, een zg. gekroonde Maria van 1.30 meter, komt er ook nog vandaan. Op de terugweg van een vakantie in Limburg zijn we er met onze caravan langs gereden en hebben haar, met nog drie exemplaren, mee genomen. Bedden in de caravan plat en hupsakee, alle Maria's 'gezusterlijk' naast elkaar gelegd. Drie exemplaren waren al gauw verkocht en dit beeld.... ben ik enorm aan gehecht!
Ik wil de komende tijd nog meer van Chris10-aan-het-werk laten zien. Op Instagram en facebook doe ik dat al langer, zo nu en dan een fotootje plaatsen met waar ik mee bezig ben.
In mijn Bio (Wie is Chris10) vertel ik hoe ik ooit, min of meer per ongeluk, begonnen ben met mijn bedrijf in kerstbeelden. Nog een jaar of twee en dan ben ik al dertig jaar in kerstsfeer!
In die, bijna 30, jaren heb ik heel veel kerstgroepen (op)gekocht. Om de beeldengroepen compleet te krijgen, iedere groep wel drie, soms vier keer. Want eigenlijk ontbraken er altijd wel een aantal beelden of was het een samengestelde groep waarvan de beelden onderling niet bij elkaar hoorden. Origineel en compleet, dat wilde ik hebben!
De afgelopen jaren nam de drukte van alle Ashtown-werkzaamheden
toe en verdween het beelden maken en beschilderen langzamerhand
naar de achtergrond. Nu ik met de beurzen ben gestopt was er de
afgelopen weken wat meer tijd en heb ik zelfs nieuwe herders en
engeltjes gemaakt.
Vorige keer presenteerde ik Gerben en deze week
😊Harrie en Floris!
*Bij de foto: van links naar rechts: mal - nieuw beeld - oud beeld - harrie zonder voeten ontbrekend op de foto
een 'steunmal' nodig om een mooi model beeld te gieten
Er is, voor het eerst in enkele jaren, een nieuwe herder in de Made-in-Ashtown collectie gekomen. Nu wij niet meer met onze producten op beurzen staan is er toch meer tijd om me aan het beelden-maken / schilderwerk / vak te wijden.
Van deze herder kon ik een mal maken dankzij Okke Amsing. Hij is een verwoed verzamelaar en heeft al vele mooie beelden op de kop weten te tikken.
Op deze herder had ik mijn zinnen gezet. Ik vind hem apart, schitterend! Steeds meer krijg ik de vraag naar extra herders. De kerststal uitgebreider neerzetten, dan alleen een
stal-met-beelden, is hoe langer hoe meer in trek.
Nou, dan is deze herder een plaatje!
Ik ben van de generatie die nog weten wanneer ze voor het eerst TV-toestel kregen.
Wij kregen televisie in 1964, aanleiding waren de Olympische spelen in Tokio. Toen hoefden we niet meer op woensdag- en zaterdagmiddag naar de buren. Wat genoten wij van de programma's, jeugdseries in zwart/wit.
In de 1993 kregen wij een computer met floppy's! Mijn man en ik hebben toen een computercursus gevolgd bij Scheidegger. We kregen een toetsenbord mee naar huis en moesten dat aansluiten op de TV. Zo konden we oefenen.....we leerden toen programmeren. Daar is bij mij niets van blijven hangen! :-)))
Mijn leven lang haatte ik sport en heb nog nooit ook maar iets aan beweging gedaan. Nou ja, sinds een jaar of twee heb ik een e-bike en nu pak ik wel geregeld de fiets. That's all.
Kwam ik wandelaars tegen dan dacht ik hooguit... hebben die mensen niets beters te doen? Ik had daar geen tijd voor, nee....druk...druk.
Mijn schoonzoon heeft de Nijmeegse 4 Daagse 2x gelopen en ik, zijn schoonmoeder, was een enthousiaste supporter. Vorig jaar deed hij niet mee en volgde ik het spektakel voor TV.
De laatste dag zag ik al die mensen binnen komen en toen ging er bij mij een knop om...