Heb je vorig jaar mijn vlogs gezien?

Even in het kort:

Juli 2017 ging bij mij de knop om en ben ik, van het één op het andere moment, gestopt met roken, minder gaan eten en meer gaan bewegen.

Resultaat: Binnen één jaar liep ik de Nijmeegse Vierdaagse succesvol uit en was ik, ondanks dat ik gestopt was met roken, 20 kilo afgevallen!

Mijn belevenissen heb ik van begin tot eind gefilmd en verteld in verschillende vlogs die 50+ Nederland publiceerde.

Alle filmpjes heb ik bij elkaar gezet op mijn YouTube-kanaal.

Dit jaar ga ik nog een stap verder!

Ik ga niet alleen de Nijmeegse Vierdaagse lopen maar ook de 11-stedentocht wandelen! (207 km)

Bovendien heb ik aan mijn activiteiten een Goed Doel gekoppeld omdat het hebben van energie niet altijd vanzelfsprekend is!

Mijn geschiedenis, verhaal en beweegredenen gaan hier verder!

Van het één komt het ander....

Zo richten wij ieder jaar de kerststal van de kerk in. Peter, Albert en ik.
Wat dat te maken heeft met mijn wandel escapades?

Ik wil het je vertellen!

Op dit moment ben ik, mede dankzij het wandelen, in een top conditie!

Jaren geleden was dat heel anders. Naast veel rare klachten was ik vooral ontzettend moe! En niet alleen ik, ook twee van mijn kinderen waren moe.

We hadden weinig tot geen energie.

Om een lang verhaal kort te maken, het was een hele zware tijd in mijn leven. Een jarenlang geworstel, heel veel getob, veel proberen en maar hopeloos zoeken naar een oorzaak.

Wat was ik gelukkig dat er uiteindelijk toch een diagnose werd gevonden en... het was te behandelen met medicijnen! We bleken allemaal een te traag werkende schildklier te hebben.

Dat was dat en dan nu:

Van kerststal tot mijn goede doel!

Zo'n 15 jaar geleden bracht ik dagelijks mijn jongste dochter met de auto naar school omdat ze, vanwege een schildklierafwijking, heel moe was. Er was nog een moeder die iedere dag haar dochter naar school bracht. Dan dacht ik vaak… ook een moeder die 's nachts van de zorgen wakker ligt.

Al op de kleuterschool zat ik bij de vader van dit meisje in de klas en de laatste jaren kom ik Peter altijd met kerst tegen.

Samen met zijn neef Albert, ook een oude klasgenoot, richten we dan de kerststal van de kerk in St. Nicolaasga in. Dat is altijd een bijzonder avond, we doen het met veel plezier!

Ik wist dat Peter zijn dochter ook ziek was. Alle jaren was steevast mijn vraag…. ‘Hoe gaat het nu met Wietske?' met de verwachting dat het toch onderhand wel eens beter met haar zou gaan dan de voorgaande kerst. Maar nee, terwijl het met mijn dochter toch vooruit ging, bleef Wietske doodmoe. Zo erg dat ze geregeld flauw viel. Er moest altijd iemand bij haar in de buurt zijn. Wat erg voor zo’n opgroeiend meisje en wat een zorg voor haar ouders!

In het dorpsblad stond een indrukwekkend artikel over Wietske die nu gelukkig wel een diagnose heeft!

Maar er is nog geen medicijn voor mitochondriële myopathie (=energiestofwisselingsziekte)
Wel zijn ze er hard mee bezig, het is in de maak en (bijna) binnen handbereik.

Hoe dichtbij zijn de ouders van Wietske bij de gezondheid van hun dochter?! En vele lotgenoten met hun!

Voor de ontwikkeling van dit medicijn is geld nodig… en daarom wandel ik dit jaar voor Energy4all.

Ik ga mijn energie inzetten om energie te krijgen voor iedereen!